Kastracja psa i kota – o czym warto wiedzieć?

Na samym początku artykułu należałoby wyjaśnić, jaka jest różnica pomiędzy kastracją a sterylizacją, gdyż pojęcia te często są mylone. W języku potocznym często mówimy o kastracji psa czy kocura i sterylizacji suki bądź kotki mając na myśli zabieg pozbawiający płodności nasze czworonogi. Tak naprawdę jednak różnica pomiędzy kastracją a sterylizacją nie polega na tym, że jedno dotyczy samca a drugie samicy, lecz na rodzaju przeprowadzonej operacji.  Kastrowanie psa polega na usuwaniu jąder u samca oraz jajników i macicy (rzadziej samych jajników) u samicy. Sterylizacja to podwiązanie lub przecięcie nasieniowodów, lub jajowodów bez ich usuwania. W Polsce rutynowo wykonywanym zabiegiem jest kastracja.

Jak przebiega proces kastracji psa?

Kastracja psa to zabieg polegający na usunięciu jąder. Przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym, dlatego poprzedzany jest badaniem klinicznym oraz badaniami krwi. Pies po operacji do czasu zdjęcia szwów (zwykle 7-10 dni) musi pozostawać w kołnierzu ochronnym tak, aby nie miał dostępu do rany. Pies w dniu zabiegu dostaje wszystkie niezbędne leki, ale w tym dniu wymaga on specjalnej troski ze strony właściciela. Po kastracji pies dostaje leki przeciw bólowe przeciwzapalne oraz antybiotyki. Wszystkie zalecenia wydaje lekarz weterynarii

Jakie są wskazania do wykonania zabiegu?

Wskazania do kastracji psa to znaczne ograniczenie ryzyka chorób takich jak łagodny przerost prostaty, zapalenie gruczołu krokowego, torbiele okołosterczowe, hormonozależne choroby skóry. Co do częstotliwości występowania nowotworów prostaty po kastracji psa, zdania naukowców są podzielone, jednak większość z nich uważa, że kastracja nie powoduje wzrostu takiego ryzyka.

Ponadto kastracja niweluje niepożądane zachowania seksualne takich jak agresja, włóczęgostwo, znaczenie moczem, nadpobudliwość seksualna brak karności, a także ogranicza ilość bezdomnych zwierząt. Bezwzględnym wskazaniem do kastracji jest wnętrostwo. Jest to sytuacja, w której jedno lub oba jądra nie zstąpiły do moszny i znajdują się w kanale pachwinowym, lub jamie brzusznej. Jądra takie mają zbyt wysoką temperaturę i często ulegają nowotworzeniu. Ponadto jest to wada przenoszona genetycznie, w związku z czym psy takie nie powinny być wykorzystywane do krycia.  Ja Należy pamiętać, że przeciwskazaniem do kastracji jest lękliwość psa oraz agresja, u podstawy której leżą stany lękowe, gdyż kastracja psa może nasilić problem. W przypadkach wątpliwych warto najpierw skonsultować się z behawiorystą, gdyż jest to zabieg nieodwracalny.

 

Kiedy kastrować psa? Zabieg można przeprowadzić już od 5-6 miesiąca życia, ale w zależności od wielkości i rasy psy osiągają dojrzałość płciową w różnym wieku, dlatego wcześniej należy termin kastracji psa ustalić indywidualnie z lekarzem weterynarii.

Kastracja suk jest zabiegiem, gdzie usuwane są jajniki oraz macica (rzadziej w Polsce wykonuje się zabieg owariektomii polegający na usunięciu samych jajników) Główną zaletą zabiegu jest ograniczenie ryzyka chorób takich jak ropomacicze, cysty jajników czy guzy listwy mlecznej. U suczek ras małych i miniaturowych, zabieg można wykonać przed pierwszą cieczką, która zwykle pojawia się w okolicy 7 miesiąca. Suki ras dużych i olbrzymich zaleca się kastrować po pierwszej lub drugiej cieczce. Najlepszym okresem do wykonania zabiegu jest okres tak zwanego spokoju płciowego, czyli 3-4 miesiące po cieczce. Poziom estrogenów jest wówczas niski, macica obkurczona co wpływa korzystnie na bezpieczeństwo kastracji suki. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym, cięcie wykonywane jest zwykle w linii pośrodkowej. Po zabiegu ranę zabezpiecza się ubrankiem ochronnym, aby suczka nie miała dostępu do rany. Aby ograniczyć ryzyko powikłań, w tym przepukliny, w trakcie rekonwalescencji zaleca się spacery na smyczy. Zdjęcie szwów następuje zwykle po 7-10 dniach. Do możliwych powikłań poza tymi związanymi bezpośrednio z operacją należą hormonalne nietrzymanie moczu, występuje ono jednak bardzo rzadko, zwykle u suk ras dużych. Przy prawidłowym żywieniu ryzyko otyłości także jest niewielkie.

Kastracja chemiczna – czym jest?

Warto wspomnieć o kastracji chemicznej, która polega na wprowadzeniu pod skórę „czipa” uwalniającego substancję blokującą hormony. Implant kastracyjny podaje się bez znieczulenia zwierzęcia, procedura jest praktycznie bezbolesna. Preparat zaczyna działać po 6 tygodniach, a jego działanie jest odwracalne i utrzymuje się minimum 6 miesięcy. Kastracja chemiczna psa pozwala na czasowe wyłączenie z rozrodu psa, gdyż jest on w tym czasie niepłodny, a także pozwala na ocenę zachowania psa po kastracji.

Dlaczego warto sterylizować również koty?

Kastrację kocura zwykle przeprowadza się po 5-6 miesiącu życia, ale zdarzają się również zabiegi pediatryczne po 7 tyg. życia. Przed zabiegiem kocur musi zostać zbadany oraz musi być na czczo. Kastracja polega na usunięciu jąder, przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym, konieczna jest wcześniejsza głodówka. Zwykle zabieg przeprowadza się bez użycia szwów, dzięki czemu kocur nie musi chodzić w kołnierzu ochronnym. Kocury wychodzące w dniu operacji muszą pozostać w domu. Głównymi wskazaniami do kastracji jest ograniczenie bezdomności zwierząt, włóczęgostwa, walk między kocurami i związanych z tym powikłań (ropnie, choroby zakaźne itd.) oraz eliminacja znaczenia moczem. Ponieważ kastrowane koty mają tendencję do tycia, co z kolei zwiększa ryzyko chorób takich jak cukrzyca czy schorzenia dolnych dróg moczowych należy regularnie ważyć kota, dbać o ilość i jakość podawanego pokarmu oraz odpowiednią ilość aktywności fizycznej.

Kastracja kotki to zabieg przeprowadzany w znieczuleniu ogólnym polegający na usunięciu jajników i macicy (owariohisterektomia) lub samych jajników (owariektomia).  Zabieg przeprowadzany jest z cięcia w linii pośrodkowej lub cięcia w linii bocznej. Rana zabezpieczana jest ubrankiem pooperacyjnym. Szwy ściągane są zwykle po 7 dniach. Optymalnym terminem zabiegu jest okres spokoju rujowego. Wczesna kastracja (przed lub po pierwszej rujce) znacząco ogranicza ryzyku występowania guzów listwy mlecznej. Ponadto do niewątpliwych zalet zabiegu należy brak ryzyka ropomacicza czy cyst jajników oraz ograniczenie bezdomności zwierząt.

Kastracja zwierzęcia – od czego zacząć?

Mimo że kastracje zwierząt są przeprowadzane rutynowo, należy pamiętać, że są to zabiegi przeprowadzane w pełnej narkozie. Jak przy każdej operacji, wiążą się to z ryzykiem powikłań śródzabiegowych oraz pozabiegowych  takich jak rozejście rany, zakażenie rany, przepuklina pooperacyjna. Dlatego, aby do minimum ograniczyć ryzyko zabiegu oraz narkozy, przed kastracją zapraszamy na wizytę kwalifikacyjną. W trakcie takiej wizyty zbadamy zwierzę, pobierzemy krew do badań. Omówimy wszystkie szczegóły zabiegu i zaplanujemy rodzaj narkozy.