Wyjazd z pupilem za granicę

W naszym krótkim artykule skupimy się na najczęstszych sytuacjach, jakie spotykamy w gabinecie, a więc podróży z Polski z psem lub kotem do innego państwa unijnego w celach niehandlowych. Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej oraz Głównego Inspektoratu Weterynarii, gdzie można szczegółowo zgłębić temat dotyczący przemieszczania zwierząt domowych.

Wyjazd z psem lub kotem za granicę – mikroczip, paszport i szczepienie przeciw wściekliźnie

Decydując się na zagraniczną podróż z pupilem musimy pamiętać o załatwieniu niezbędnych formalności, które pozwolą nam bez przeszkód przekroczyć granicę kraju. Przepisy dotyczące wjazdu do poszczególnych Państw regulują odpowiednie akty prawne. Wymogi dotyczące Państw członkowskich Unii Europejskiej są dosyć jednolite, zaś w przypadku państw trzecich niekiedy lepiej skontaktować się z odpowiednimi władzami danego kraju, aby uzyskać szczegółowe i aktualne informacje.

 

Pamiętajmy również, że nie bez znaczenia jest gatunek zwierzaka, który z nami podróżuje, liczba zwierząt, które ze sobą zabieramy, ich wiek, a nawet cel podróży (handlowy/niehandlowy). Trzy absolutnie niezbędne rzeczy, które musi posiadać nasz zwierzak aby przekroczyć granicę, to odpowiednia identyfikacja, szczepienie przeciwko wściekliźnie oraz paszport.

Identyfikacja, czyli czipowanie

Wszelkie procedury należy rozpocząć od wspomnianej identyfikacji, ponieważ dzięki niej wiemy, że inne niezbędne formalności dotyczą właśnie tego konkretnego zwierzaka, z którym będziemy podróżować. Zwierzę znakujemy poprzez wszczepienie po lewej stronie szyi transpondera, czyli mikroczipu zgodnego z odpowiednią normą ISO, co umożliwia jego prawidłowy odczyt. Jest to zabieg jednorazowy i może wykonać go każdy lekarz weterynarii. Dopuszczalną formą identyfikacji jest również czytelny tatuaż, pod warunkiem, że został on wykonany przed 3 lipca 2011 r. a właściciel posiada dowód potwierdzający taką formę oznakowania przed tą datą.

Szczepienia i okres kwarantanny

Po oznakowaniu naszego przyjaciela należy go zaszczepić przeciwko wściekliźnie. Jeżeli jest to pierwsze szczepienie szczeniaka lub kociaka, to wykonać je można najwcześniej po ukończeniu przez zwierzę 12. tygodnia życia i co istotne, uzyskuje ono ważność dopiero po upływie 21 dni. Zatem planując wyjazd, weźmy pod uwagę, że niektóre procedury wymagają dłuższego czasu oczekiwania na legalizację. Jeżeli zwierzak w wieku 12 tygodni bądź starszy posiada już aktualne szczepienie, ale przed tym zabiegiem nie był oznakowany lub numer identyfikacyjny nie został wpisany na zaświadczeniu przeciwko wściekliźnie, to takie szczepienie uznaje się za nieważne w celach wyjazdowych i procedurę musimy powtórzyć. To samo tyczy się szczepień przypominających – wykonane o czasie uzyskują ważność tego samego dnia, ale wystarczy zaledwie jeden dzień zwłoki, aby na nowo trzeba było czekać 21 dni, jak przy pierwszy szczepieniu.

Szczepienie może wykonać każdy lekarz weterynarii, ale już wpisu do paszportu dokona wyłącznie lekarz uprawniony do wydawania paszportów. W związku z tym, szczepiąc pupila nawet bez aktualnych planów podróżniczych, upewnijmy się, że na zaświadczeniu o szczepieniu przeciwko wściekliźnie umieszczone zostały wszelkie niezbędne dane, umożliwiające w przyszłości uprawnionego lekarzowi weterynarii przepisanie tego zabiegu do paszportu. Unikniemy w ten sposób powtórnego, zbędnego szczepienia naszego podopiecznego oraz zaoszczędzimy pieniądze.

Wracając do kwestii minimalnego wieku, w jakim możemy dokonać powyższego zabiegu, część państw członkowskich UE dopuszcza możliwość wydania zezwolenia na wyjazd w celach niehandlowych młodszego, niezaszczepionego zwierzaka lub zaszczepionego, ale bez zachowania okresu 21 dni kwarantanny. Wymaga to, poza zezwoleniem i paszportem, posiadania dodatkowych oświadczeń właściciela odnośnie braku kontaktu szczeniaka czy kociaka z dzikimi zwierzętami od czasu urodzenia do wyjazdu. Szczegółowe informacje dostępne są na stronie internetowej Komisji Europejskiej. Pamiętajmy jednak, że takie zwierzę nie będzie mogło powrócić do Polski bez ważnego szczepienia przeciwko wściekliźnie.

Pet paszport, czyli paszport dla zwierzaka

Ostatnim niezbędnym dokumentem wyjazdowym jest paszport, który może wystawić jedynie uprawniony do tego lekarz weterynarii. Rejestr lekarzy upoważnionych do wystawiania paszportów oraz dokonywania w nich wszelkich potrzebnych wpisów, znajduje się na stronie internetowej Krajowej Izby Lekarsko – Weterynaryjnej. Paszport ważny jest tak długo, jak długo pozostają w nim wolne rubryki do odnotowania niezbędnych zabiegów. Wystawienie takiego dokumentu odbywa się podczas standardowej wizyty w gabinecie weterynaryjnym a jego cena jest stała, ustalana urzędowo. Nawet jeżeli zwierzę zostało już oznakowane i zaszczepione, powinno być obecne podczas wizyty w celu jego bieżącej identyfikacji.

 

W przypadku braku wszystkich trzech niezbędnych rzeczy potrzebnych do podróży można wykonać je wszystkie tego samego dnia dla oszczędności czasu i stresu zwierzaka, ale jeszcze raz podkreślamy, że nie w każdym przypadku tego samego dnia można z pupilem wyjechać.

Odrobaczanie

Odnośnie dodatkowych wymogów niektórych państw członkowskich UE, np. Malty czy Norwegii, warto wspomnieć o profilaktyce przeciwko Echinococcus multilocularis, a więc o odrobaczaniu. Preparat, który zastosujemy, musi zawierać odpowiednią substancję czynną i powinien zostać podany nie wcześniej niż 120 godzin, ale nie później niż 24 godziny przed planowanym przekroczeniem granicy. W odpowiedniej rubryce paszportu uprawniony lekarz wpisuje dokładną datę i godzinę podania leku.

Jeżeli posiadają Państwo psy ras lub w typie ras uznawanych za niebezpieczne, np. pitbull, również należy sprawdzić przed wyjazdem przepisy, bo niektóre kraje nie zezwolą na ich wjazd. Jeśli nie podróżujemy prywatnym samochodem, sprawdźmy również wymogi przewoźników zewnętrznych, szczególnie w przypadku drogi lotniczej, bo mogą być potrzebne dodatkowe dokumenty czy odpowiednie transportery.

Za prawidłowe przeprowadzenie zabiegów oraz wypełnienie dokumentów wyjazdowych odpowiada lekarz weterynarii, ale wymogi krajów, do których planowana jest podróż, przedstawia posiadacz zwierzęcia, zaś lekarz weterynarii powinien udzielić w tym zakresie jak największej pomocy. W związku z tym zachęcamy do zainteresowania się tematem przed podróżą, aby uniknąć zbędnych nerwów, kosztów, kwarantanny czy nawet zakazu przekroczenia granicy. Bądź odpowiedzialnym opiekunem i nie ryzykuj wyjazdu „na czarno”, bo choć w wielu przypadkach kontrole są wyrywkowe, nie wiadomo czy danego dnia akurat nie sprawdzą Ciebie.